Zaynab al-Ghazali bukanlah seperti
wanita biasa. Seperti Aisha Abdul Rahman, beliau merupakan rakyat Mesir
dan mempertahankan hak-hak wanita Islam berdasarkan apa yang diyakini
beliau sebagai fahaman Islam yang betul. Beliau dilahirkan di Al-Bihira
pada tahun 1917 di dalam keluarga yang terhormat, keturunan Umar
al-Khattab dan al-Hasan bin Ali bin Abi Talib. Ayah beliau juga
merupakan lulusan al-Azhar. Beliau lebih terkedepan sebagai pejuang dan
aktivis Islam daripada seorang yang ulama’. Sewaktu mudanya, beliau
aktif dalam pergerakan feminis, dan menyertai Kesatuan Wanita Mesir
(Egyptian Feminist Union) yang diasaskan oleh Huda as-Syarawi pada tahun
1923. Beliau telah keluar daripada persatuan itu disebabkan tidak
bersetuju dengan idea dan landasan perjuangan gerakan pembebasan wanita.
Pada umur 18 tahun (1936), beliau mengasaskan Persatuan Wanita Islam
untuk menguruskan hal-ehwal dan akitiviti-aktiviti wanita berlandaskan
ajaran Islam dan tujuan ke arah Islam.
Ikhwan Muslimin yang diasaskan oleh
Hasan al-Banna pada 1928 mempunyai perancangan untuk mengasaskan sayap
wanita di dalam pertubuhannya. Hasan al-Banna telah meminta beliau untuk
mengetuai bahagian wanita dalam Ikhwan Muslimin. Beliau dan
persatuannya menolak tawaran ini tetapi menyatakan persetujuan untuk
memberikan kerjasama. Setelah Ikhwan Muslimin dibubarkan pada tahun
1948, Zaynab al-Ghazali telah berbaiah kepada Hasan al-Banna pada tahun
1949 untuk menyokongnya dan bersama memperjuangkan sebuah daulah Islam.
Malangnya Hasan al-Banna telah gugur syahid tidak lama setelah itu.
Kesedihan hati Zaynab telah tercoret dalam bukunya yang masyhur,
Hari-hari Dalam Hidupku. Beliau menyambung perjuangan dan mengotakan
baiahnya kepada pemimpin Ikhwan Muslimin yang menggantikan Hasan
al-Banna iaitu Hasan al-Hudhaibi. Beliau menyertai dan bersama dengan
ahli Ikhwan Muslimin terutama apabila Ikhwan Muslimin diharamkan dan
mereka terpaksa bergerak secara rahsia di bawah pemerintahan Jamal Abdul
Naser sekitar tahun 1950-1960an.Dalam satu temuramah dirumahnya di
Heliopolis, Mesir pada tahun 1981, Zainab al-Ghazali berkata:
“Islam telah menyediakan segala-galanya
untuk lelaki dan perempuan. Islam memberikan wanita
semuanya-kebebasan,hak ekonomi,hak politik,hak social, hak awam dan juga
hak persendirian. Islam telah memberikan hak-hak wanita di dalam
keluarga lebih daripada persatuan dan agama lain. Wanita boleh berkata
tentang kebebasan wanita dalam masyarakat Kristian,Yahudi dan juga
masyarakat pagan, tetapi dalam masyarakat Islam adalah satu kesilapan
besar untuk berkata tentang kebebasan wanita. Wanita Muslim perlu
mempelajari Islam supaya mereka tahu Islam telah memberikan mereka semua
hak-hak mereka.”
Inilah intipati pemikiran Zainab
al-Ghazali berkenaan dengan status wanita seperti yang selalu diluahkan
dan disampaikan beliau dalam ceramah-ceramah beliau dan juga karya-karya
beliau di dalam majalah al-Da’wa, dimana beliau merupakan editor sebuah
ruangan untuk pembangunan rumah tangga Muslim yang sebenar. Perkara
utama dalam perjuangan beliau adalah pentarbiyahan, iaitu untuk memberi
kefahaman Islam di dalam pemikiran wanita, mendidik mereka tentang
hak-hak dan tanggungjawab mereka dan mengubah masyarakat untuk membina
sebuah daulah Islamiah yang berpandukan al-Quran dan Sunnah Rasulullah
saw.
Zainab al-Ghazali meyakinin bahawa Islam
membenarkan wanita untuk bergiat aktif dalam hal social, memegang
jawatan, memasuki politik dan juga memberi pendapat. Beliau percaya
Islam membenarkan wanita memiliki harta, menguruskan perniagaan dan apa
sahaja yang mereka mahu dalam perkhidmatan masyarakat Islam. Beliau
berpendapat tugas utama wanita Muslimah ialah menjadi ibu dan isteri.
Oleh itu, tiada tanggungjawab lain yang boleh mengatasi tanggungjawab
ini. Jika wanita itu mempunyai masa luang untuk menyertai aktiviti
kemasyarakatan setelah tugasnya sebagai ibu dan isteri telah dipenuhi,
maka dia boleh berbuat demikian kerana Islam tidak melarang perbuatan
tersebut.
Zainab al-Ghazali sangat meyakini
tanggungjawab agama dan social apabila berkahwin. Pada perkahwinan
beliau yang pertama, suami beliau tidak bersetuju untuk membenarkan
beliau bergiat aktif dalam perjuangan Islam. Dengan sebab itu, beliau
telah meminta cerai daripada suaminya kerana pra-syarat yang diletakkan
oleh beliau sebelum berkahwin adalah membenarkan beliau memperjuangkan
Islam. Suami beliau yang kedua memahami semangat dan gagasan perjuangan
beliau dan melibatkan diri dalam penulisan untuk menyokong beliau dan
sama sekali tidak menghalang beliau dari perjuangan. Didalam buku
‘Hari-hari dalam Hidupku’ (Ayyam min Hayati) beliau mengisahkan
bagaimana suami beliau walaupun sangat bimbang akan diri beliau tetapi
terus menerus menyokong perjuangan suci beliau. Zainab al-Ghazali juga
menekankan beliau tidak akan mengabaikan tanggungjawab kepada suami dan
keluarga beliau walaupun beliau Amirah sayap wanita Ikhwan Muslimin.
Tanggungjawab beliau yang berat itu menyebabkan beliau perlu bekerja
pada waktu yang panjang di pejabat beliau dan aktiviti bersama Ikhwan
Muslimin. Setelah kematian suaminya yang kedua, beliau masih di dalam
penjara. Beliau merasakan tanggungjawabnya terhadap perkahwinan telah
selesai dan beliau bebas untuk mengorbankan seluruh masanya untuk
perjuangan Islam.
Sebagaimana pejuang-pejuang Islam yang
lain, beliau juga kecewa dengan revolusi Mesir 1952 yang didokong mereka
pada mulanya dan akhirnya pejuang Islam telah dikhianati oleh Jamal
Abdul Naser. Zainab al-Ghazali menyatakan bahawa rejim Jamal Abdul Naser
adalah musuh kepada Islam. Setelah beberapa tokoh Ikhwanul Muslimin
ditangkap dan dihukum mati dan ramai dipenjara, beliau mendahului
pergerakan untuk menolong isteri, janda dan keluarga pejuang yang telah
dibunuh dan dipenjarakan. Walaupun dipenjara, beliau meningkatkan usaha
tarbiyyah secara rahsia diketuai oleh pimpinan Ikhwan Muslimin. Dalam
tahun 1962, beliau dapat berhubung dengan Sayyid Qutb melalui dua orang
adik Sayyid Qutb dan menerima tulisan beliau berkenaan perjuangan Islam
dan tafsir al-Quran dan hadith serta syariah Islam. Beliau juga menerima
sebahagian dari buku yang dikarang oleh Sayyid Qutb dalam penjara yang
kemudian diterbitkan dengan judul Ma’alim Fit-Tariq (Petunjuk Sepanjang
Jalan).
.Tulisan dan petunjuk daripada Sayyid
Qutb di dalam penjara dan juga ayat-ayat al-Quran akan dipelajari dalam
satu kumpulan terdiri daripada lima hingga sepuluh pemuda yang berjumpa
pada waktu malam di rumah Zainab ataupun tempat lain. Perbincangan,
pandangan dan pendapat diutarakan di dalam pertemuan tersebut. Dengan
persetujuan Sayyid Qutb dan pimpinan Ikhwan Muslimin, keputusan untuk
menjalankan program tarbiyyah selama 13 tahun sepertimana zaman
Rasulullah saw di era Mekah. Apabila tempoh ini berakhir, maka studi dan
kajian akan dibuat adakah sekurangnya 75% daripada rakyat Mesir sudah
yakin dengan keperluan adanya daulah Islam dan membangunkannya. Jika
ianya terjadi maka gerak kerja menubuhkan daulah Islam akan dilakukan
dan jika belum lagi mencapai tahap tersebut, program pentarbiyahan akan
dilakukan semula selama 13 tahun lagi sehingga sehingga rakyat bersedia
untuk membina daulah Islam, menerima pakai undang-undang syariah Islam
dan menegakkan hukum Islam berpandukan al-Quran dan Sunnah Rasulullah
saw.
Apabila kerajaan Mesir berasa curiga
dengan perkumpulan rahsia dan matlamat mereka ini, Ikhwan Muslimin
diserbu pada tahun 1965. Ikhwah dan akhawat pergerakan Ikhwan Muslimin
semuanya ditangkap dan dipenjarakan. Zainab al-Ghazali adalah salah
seorang daripada mereka. Jemaah wanita Ikhwan Muslimin dibubarkan.
Beliau dibicarakan bersama sahabiah yang lainnya pada tahun 1966 dan
dihukum penjara seumur hidup dengan kerja berat. Satu hukuman yang tidak
masuk akal bagi seorang wanita. Namun pada tahun 1971 beliau telah
dibebaskan apabila kematian Jamal Abdul Nasir dan Anwar Sadat mengambil
alih tampuk pemerintahan. Setelah itu, beliau terus sahaja meneruskan
perjuangan beliau tanpa mengenal penat lelah dalam mendaulatkan Islam
dibumi Mesir.
Beliau merupakan wanita yang terkemuka
setelah jatuhnya khilafah Islamiah di Mesir. Beliau tidak mempunyai anak
dan segalanya hidupnya diserahkan kepada perjuangan Islam. Beliau juga
menjadi sanjungan dan pendorong kepada perjuangan wanita di seluruh
dunia. Beliau dihormati oleh kawan dan lawan, malah disegani oleh
tokoh-tokoh ulama’ kerana perjuangannya yang luar biasa.
Zainab al-Ghazali kembali ke rahmatullah
pada hari Rabu 3 Ogos 2005 di kala umur beliau 88 tahun. Ternyata umur
yang panjang yang dianugerahkan Allah pada beliau telah digunakan tanpa
sia-sia sedikitpun, semuanya dikorbankan demi menegakkan agama Allah
yang mulia. Beliau terus menjadi idola dakwah kepada pejuang-pejuang
Islam di seluruh dunia. Beliau juga menjadi bukti kukuh bahawa
sebenarnya Islam mampu membina wanita yang berjuang untuk Islam. Sejarah
hidup beliau persis hidup srikandi di teratak Rasulullah saw. Jadi
tidaklah salah jika kita menggelarnya sebagai Ummul Mujahidah pada masa
kini. Moga Allah mencucuri rahmat yang melimpah ruah kepada beliau dan
menjadikan beliau di kalangan para siddiqin,amilin dan mujahidin.
- Apa y paling memilukan hati apabila beliau d seksa seperti tahanan lelaki y lain semasa d dalam penjara. Beliau d pukul dgn tongkat, cemeti, d gantung kaki ke atas, d kurung dgn anjing2 y ganas, d rendam seharian dlm penjara air, d penjara dgn tikus dan pelbagai lg seksaan y berlaku ke atas dirinya. -
No comments:
Post a Comment